donderdag 30 mei 2013

Goodbye Aussie...

Als ik dit berichtje zou moeten inspreken dan zou dit met mijn droevige stem zijn ( heb ik allang niet meer nodig gehad). En dan zou ik om het helemaal melig te maken er een klassiek pianomuziekje onder zetten... Anyways voor alle veiligheid hou ik het ook voor de laatste keer als geschreven, dat maakt het ook wat tijdloos.

Tijdloos, dit vind ik nu wel  passen bij wat ik hier allemaal heb beleefd,
het is misschien wel voorbij maar het is een ervaring die tijdloos blijft, het heeft me veel geleerd en dat blijft nu voor altijd een deel van mij. 

Ook al weet ik dat je naar een land geen bericht kan schrijven, ik wil Australië een dikke merci zeggen
deze ervaring was uniek, top en onvergetelijk. Mijn twee dromen gerealiseerd zijnde is het tijd om naar huis te komen en iedereen (en een nieuw begin) te omhelzen.

Om met ongeveer dezelfde woorden te eindigen waarmee ik begonnen ben op 12 oktober 2012:
Ik zet een vinkje bij " alles en iedereen uitwuiven " - het laatste regeltje op mijn to-do lijstje en ik besef dat ik nog 1 keer mag slapen vooraleer ik terug naar huis vertrek. Ik hoef mijn helden kostuum nu niet meer aan te trekken alle wensen zijn vervuld, ik berg het zorgvuldig op voor de volgende keer (ongetwijfeld ergens in Amerika).

Eerst nog een tussenstop in Taipei en Bangkok en daarna home sweet home :). Tot snel!

vrijdag 17 mei 2013

I nailed it!!!

Na ongeveer vijf ontmoetingen met de bushturkey, 350 outprints op de printer van school(terwijl er maar 100 betaald waren), 2 nachten zonder slaap, 12 halve liter energy drinks (geen zweet en geen bloed) en een maand later
kan ik jullie met een dikke smile op mijn gezicht vertellen dat ik afgestudeerd ben!

Vanaf nu ben ik officieel grafisch designer!( ik zeg het elke dag een paar keer tegen mezelf in de spiegel en ik schud dan denkbeeldig de hand en zeg 'hallo ik ben jolien en ik ben grafisch vormgever', om het voor mezelf wat geloofwaardiger te maken, want het dringt tot nu toe nog niet echt door).

Ik kwam onlangs een wimper tegen, en je kent dat wel dat je die dan mag wegblazen en een wens doen  . Ik wenste altijd dat ik naar Australie wou gaan en dat ik grafisch designer wou worden. Toen pas besefte ik dat ik mijn twee wensen gewoon vervuld had! Dan heb ik maar een bicky burger gewenst, niet moeilijk perfect haalbaar, met een beetje geduld komt die er wel.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik enorm verlang om naar huis te komen gewoon omdat ik weet dat het bijna zover is, maar na gisteren op de " graduation" kreeg ik toch wel eventjes de krop in de keel als ik besefte dat wat ik allemaal opgebouwd heb hier nu gewoon moet achterlaten.

Waar ik nog altijd niet goed van ben is dat meneer Andy Shillington ( de grote uitvinder van Shillington) gewoon van Sydney was overgevlogen om naar onze folio's te komen kijken en met elk van ons apart een praatje te slaan over ons werk. Ik mocht zelf een bureaustoel met hem delen wat een gezellige kerel niet te doen, ik vroeg hem op het einde van het gesprek of ik hem mijn grafische papa mocht noemen waarop hij antwoordde : I would be honoured!!!! Ik voelde me als een priester die de paus had ontmoet of zoiets! Dus vanaf dat moment zag ik weer het licht in mijn werk waarop ik eigenlijk al een maand beu gekeken was en vergat om fier op te zijn.

En toen mijn lectors Renee and Jarrad vertelden dat ze enorm trots op ons waren en dat we enorm gegroeid waren in vergelijking met in het begin drie maanden geleden en
dan als kers op de taart nog eens een klasgenoot Lynsey die met een filmpje afkwam met allemaal foto's en herinneringen van crazy dingen die we deden met de klas. Toen gingen de tranen de vrije loop,
ik heb hier iets immens mooi opgebouwd en dat dit iets is waar ik nog jarenlang zal aan terugdenken en de vruchten van plukken. Ok ik moet toegeven dat ik het ook wel een beetje moeilijk had met het feit dat iedereen zijn familie en vrienden er waren en dat ik daar op mijn eentje Belgie stond te vertegenwoordigen. Het zal vooral ontlading geweest zijn maak ik mezelf dan maar wijs :)

Het plan is nu nog om twee weken tenvolle te genieten en mezelf te laten wennen aan het idee dat ik hier stilletjes aan alles en iedereen moet achterlaten. We vertrekken maandag met nog een paar vrienden van school op een roadtrip om nog de laatste momenten samen door te brengen. We zouden gaan kamperen aan rainbow beach naar het schijnt is het daar wauwie!
Dat geeft me dan nog een week om alle bank-,werk- en terugkeerzaken te regelen.

cheers!

Jolien






zondag 14 april 2013

UPDATE!

Na wat grafische berichtjes dacht ik dat het nog eens dringend de tijd werd voor een algemene update want moest ik in detail treden dan vrees ik dat ik een dagje schrijfverlof moet nemen.

Dan zal ik maar beginnen met het belangrijkste nieuws, 31 mei neem ik het vliegtuig terug, niet meteen richting jullie maar eerst nog een paar dagen Taipei en Bangkok, als er daar toch sowieso een tussenstop wordt gemaakt dan vind ik dat ik er zeker een paar dagen moet blijven om wat indrukken van de cultuur te krijgen en foto's te nemen want naar horen zeggen zijn die alle twee schitterend! Gelukkig heb ik hier en daar wat connecties die me kunnen vertellen wat ik allemaal kan doen in mijn blits bezoek ginder. ( Broes, mijn vragenlijst volgt nog ;-) ). Dat betekent dus dat ik midden juni terug ben. Hopelijk is het weer dan ook op en top. Niet dat het weer hier schitterend is maarbon. Er is hier veel regen en de zon schijnt wel maar niet fel maar het is altijd warm.

Op school gaat alles goed, ik bedoel eigenlijk vlot , de opdrachten vliegen rondom ons oren maar gelukkig vind ik genoeg tijd en ideeën om alles zorgvuldig klaar te krijgen. Sommige opdrachten vind ik goed, sommige vind ik nog heel wat puzzelwerk aan, maar de bedoeling is dat we de laatste twee weken van de opleiding uit al onze opdrachten de beste eruit kiezen en verfijnen om dan in onze portfolio te presenteren, dus de dingen waar ik nog niet helemaal tevreden over ben kan ik nog wat over broeden tijdens de laatste weken, ik krijg al wat gezonde stress want  17 mei zal er nu wel heel snel zijn!

Op werk gaat alles minder goed :) het is echt mijn ding niet ( maar dat had ik al door van voor ik er zou beginnen, maarja de jobs liggen hier niet voor het rapen) Onbeleefde, zatte mensen die je dan uitschelden omdat je ze niet begrijpt omdat ze met een dubbele tong praten, idioten die met puree gooien, managers die zagen dat je te traag werkt en dan op een zondagnamiddag alles alleen moeten doen waardoor frieten aanbranden enz. klachten van een klant die een voedselvergiftiging opliep (hopelijk niet door mij) dat kan ik allemaal op mijn geheime cv schrijven. Ik merk ook dat ik steeds minder uren krijg hmmm, misschien zien ze aan mijn niet altijd vrolijke gezicht dat dit niet mijn dingetje is :) maarbon nu moet ik nog maar twee keer een weekendje werken en dan zijn het de laatste weken van mijn opleiding dus dan ga ik niet werken. En erna ben ik van plan van hun vriendelijk vaarwel te zeggen of misschien nog twee weken fulltime werk los te peuteren voor nog wat laatste centjes.

Crazy verhalen in het genre van de schietpartij heb ik niet alhoewel ik hier soms echt mijn ogen opentrek! In mijn pauze op het werk bijvoorbeeld rond drie uur 's nachts als je dan eventjes rond jou kijkt dan krijg je wel zotte dingen te zien om een voorbeeld te geven een gevecht tussen twee vrouwen waar de politie dan moet tussenkomen en ze alletwee liggen spartelen en met hun scherpe hoge hakken dreigen naar de politie dat is wel op het randje van hilarisch eigenlijk... dan een man die in de handboeien geslagen wordt en een meisje op hoge hakken die uitglijdt over een pak friet, eigenlijk allemaal serieuze dingen maar dat bederft mijn pret erin niet :).

Hier thuis is het ook nog vaak ambras tussen mijn huisbaas en zijn vrouw maar vooral met de bushturkey (ik weet niet hoe dat te vertalen, het is alleszinds geen boskalkoen) er is hier dus een soort van kalkoen die altijd inbreekt in het huis en overal schijt (sorry voor het woordgebruik) dat het niet normaal is en hij grabbelt alles uit de vuilbakken en strooit het netjes het hele huis rond, daarnet was hij terug op bezoek en ik hoorde Scott zich verdedigen met potten en pannen en roepen " Get out here you stupid bastard" "Yes I'm talking to you dumhead" ik had het eigenlijk willen zien maar ik voelde mij een te grote ramptoerist om daar gewoon maar te staan kijken dan en niet te durven helpen om dat beest buiten te krijgen. Wanneer ik ook altijd platlig is wanneer het 'The Voice' is op tv, dit is hun moment waarbij ze eens alle frustraties van de hele dag tegen de tv kwijt kunnen echt hilarisch, dan zitten ze hier commentaar te geven over hoe de mensen eruit te zien bvb. een dikke man en dan zegt Scott zo " I know that you like the pizza's from domino's and that they are cheap on tuesdays but that doesn't mean that you have to eat them every tuesday o yeah and the cheeseburger from macdonalds only for 2 dollars maybe you should leave them as well" of " I like your voice but it's nothing special, I could maybe sing better" echt grappig om dat allemaal te horen vanuit mijn kamer hier.

Ook nog eventjes zeggen dat mijn klasgenoten de max zijn, echt allemaal toffe creatieve mensen en iedereen helpt elkaar en er worden leuke activiteiten georganiseerd en iedereen luistert naar elkaar en als er iemand eens met een ontwerpdip zit dan proberen we die te helpen echt vree tof ik ga die gasten hard missen als ik vertrek! Mijn leerkrachten zijn ook wel gezellige mensen, altijd klaar voor een mopje en echt superslim! Eentje is zelfs mijn leeftijd, hoe die gast het al zo ver kunnen schoppen heeft is mij nog altijd een groot raadsel, natuurtalenten als jet mij vraagt. Ik ben hen enorm dankbaar voor wat ze mij al geleerd hebben.

Bon... voor zover ik mij kan herinneren zijn dit de belangrijkste feiten, er zijn er ongetwijfeld meer maar ik moet ergens stoppen!

Tot binnenkort!




zaterdag 30 maart 2013

en nog eentje!


Met de Heavy Metal spotify skin as tribute to Jowantie ( mijn hard rock vake/ superheld )

vrijdag 8 maart 2013

hallucinante dag vandaag

Het verhaal vandaag is zeker een blogvulling waard, iets helemaal anders en voor de ramptoeristen onder jullie beter dan een goeie pint of een zalige bicky.

Normaalgezien begint mijn dag 6u30 dan sta ik op met de wekker van mijn gsm.
Nog nooit eerder gebeurd, maar ik vergat dus mijn alarm in te stellen en ik werd wakker om 7u!
Paniek! Met de gedachte dat als je te laat komt in Shillington ze je op een dag afwezig zetten sprong ik meteen uit mijn bed.

Als ik mijn bedlaken netjes op mijn bed wil schikken merk ik een jamvlek op!
Heel vreemd, ik heb wel een jampot staan in de frigo maar ik heb zeker al twee weken geen jam niet meer gegeten (sinds ik mij laten gaan heb met een chocopot). Dus ik snap er echt geen snars van hoe die daar terecht komt! Geen broodkruimelresten niets, ik dacht misschien heb ik geslaapwandeld en een vreetbui gehad ofzo maar mijn handen waren ook proper dus dit is mij echt een mysterie! Dodgy!

Bon ik heb me dan vlug klaargemaakt om nog net op tijd de bus te halen en dan te vertrekken voor een leuke 'brainstorming -conceptday' waarbij we een biermerk moesten ontwerpen voor gepensioneerde vrouwen.

Derde crimineel rare feit van de dag: plots horen we vanuit het atelier dat er buiten iets aan de hand is, luidsprekers van politie enzo... Wat bleek dus, dat er een soort van gekke man in de queen street mall ( een open winkelcentrum net om de hoek van onze school) met een geweer rondliep en naar mensen begon te dreigen om ze te schieten en daarna zichzelf door de kop te schieten... We volgenden alles op de voet door het raam en op twitter. Iedereen doodsbenauwd natuurlijk en  telefoons die rinkelden vanuit alle kanten om te vragen of we ongedeerd waren. Uiteindelijk heeft de politie de man in de schouder kunnen schieten om hem zo te kalmeren. Wie het artikel wil lezen kan de link volgen.

Ik ben net terug van een nachtshift bij Oporto en deze is gelukkig zonder problemen verlopen, amai vreemde dag,... wel,... het is eens iets anders dan een reisverslag...
Ik post later nog wat updates en designs van op school voor de geïnteresseerden.

http://www.theaustralian.com.au/news/how-gunman-brought-queen-st-to-a-halt/story-e6frg6n6-1226593549705